۱۳۹۰ فروردین ۱۸, پنجشنبه

در سال خرگوش دچار خواب خرگوشی نشویم!


در سال خرگوش دچار خواب خرگوشی نشویم!

چنان در سال جدید حرکت آزادیخواهی ملّت ایران دچار رکود و جمود شده که رسانه های حکومتی شروع به بیان و تحلیل در موردِ علل عدم موفقیت این جنبش کرده اند ، با وجود آگاهی از وظیفۀ ایجاد ناامیدی و تفرقه که این به اصطلاح رسانه ها به عهده دارند ، این سوال در ذهن هر کسی پدید می آید :
چه اتفاقی افتاده که بوق های حکومتی به جای توصیه به مخاطبین خویش برای مقابله و داشتنِ بصیرت به معنی چشم بستن بر حقایق در مقابل خیزش مردم ، دیگر نشسته اند و از ناکامی حرکت مردم می گویند؟
با توجه به اتفاقات ماه های آخر سال 89 و عدم شکل گیری تظاهراتی چشم گیر 

در پی دعوت به حضور خیابانی ، که ناشی از جو امنیتی و سرکوب و زندانی کردن مخالفان در 20 ماه گذشته بود و جو کنونی در فضای مجازی که کاربران با هر طرز فکر و عقیده ای به جانِ هم افتاده و به افشاگری در مورد یکدیگر و دفاع از جریان مورد علاقۀ خود مشغولند ، چنین تبلیغاتی از طرف رژیم برای تمام شده نشان دادنِ حرکت مردم دور از انتظار نیست .
متاسفانه در فضای مجازی چنان طرفداران و مخالفانِ جریاناتِ ضد حکومتی در حال تبلیغ و افشاگری له و علیه گروه مورد علاقه یا مخالف خود هستند که گوئی کار رژیم یکسره شده و دولتِ موقتِ مستقر ، تاریخی را برای برگذاری انتخابات آزاد در مورد حکومت آینده ایران تعیین کرده است و فرصت برای رقابت های انتخاباتی آنقدر کم است که باید تمام قوا را در این راستا بکار بست .
حقیقت را باید بپذیریم که با هم بَد بودن را هم نمی دانیم چه برسد به همبستگی و این تقصیر ما نیست بخاطر چندین دهه زندگی زیر فشار حکومت های مستبد و تو سری خوردن از دیکتاتورهای مختلف به چنین دردی دچار شده ایم . ولی بالاخره آخرش که چی تا کی باید هموطنانمان زیر فشار باشند ، یکی خودش را در فلان جای دنیا به آتش بکشد و ما بگوئیم که او خارج نشین بوده !
کی و کجا می خواهیم در عمل به این باور برسیم که هر ایرانی فقط چون ایرانی است باید در ایرانی آزاد زندگی کند؟
این امر محقق نمی شود مگر اینکه حول محور جدائی دین از حکومت و برگذاری انتخاباتی آزاد جمع شویم .
بنده به شخصه نه مجاهدم ، نه اعتقادی به سوسیالیسم دارم ، نه سلطنت طلبم ، 

نه مذهبی و نه اصلاح طلب ، ولی به اندازه فهم خود این موضوع را از عمق جان درک کرده ام که برای داشتن زندگی خوبی در کشوری که پتانسیل و استعداد نمونه بودن در جهان را دارد باید نهاد دین از حکومت جدا شود و مردم خود سرنوشت خود را به دست بگیرند ، که اگر چنین شود برای دین هم خیلی بهتر است .
در اینجا سوالی از مذهبی ها دارم : شما فکر می کنید این سوالات و بعضاً توهین هائی که بطور گسترده به نهاد دین در فضای مجازی می شود ، بخاطر چیست؟
دلیل اصلی انتشار روز افزون این مطالب در جاهای مختلف وجود حکومتی دینی 

و تمامیت خواه در ایران است ، وقتی هموطنی خود سوزی یک ایرانی در کشوری غریب برای گرفتن پناهندگی را می بیند از روی خشم و برای خالی کردن لج خود 
که دین را عامل این فجایع می داند کاری جز توهین به دین نمی یابد.
ولی اگر دین که مساله ای شخصی است در مسائل حکومتی دخالتی نداشته باشد ، دیگر کسیکه اعتقاد و التزامی به دین ندارد مجبور به ترک وطن و خودسوزی 
نمی شود و دین هم حرمتش نگه داشته می شود .
دقیقاً بلائی که به اسم دین در قرون وسطا سر کشورهای اروپائی آورند ، امروز کسانی در قرن بیست ویکم بر سر ما آورده اند.
سوال دیگری برای بیان لزوم جدائی دین از حکومت دارم : مگر غیر ازاینست که  تمام ادیان و مذاهب پیروان خود را به راستگوئی و ظلم نکردن به یکدیگر توصیه کرده اند؟
حال شما عملکرد این حکومت به نام دین را بدون تعصب بررسی کنید ، دروغ ها و ظلم هائی که در این حکومت شده اگر نگوئیم بیشتر ولی درحد حکومت های دیگر است ، در صورتیکه از حکومت دینی انتظار می رود ، کمترین تعداد از اینگونه مسایل را داشته باشد .
هموطن با هر طرز فکر و گرایش سیاسی و عقیدتی و در هرجای این کرۀ خاکی که هستی ، حول محور جدائی دین از دولت و انتخابات آزاد گرد هم بیائیم تا به زندگی بهتری برسیم ، مطمئن باش کسی که می گوید می خواهد دنیا و آخرت تو را باهم بسازد دروغگوست و نه تنها دنیای تو را خراب می کند ، آخرتت را هم به باد 
می دهد .
بعد از کنار زدن این بختک شوم ، عقاید ، نظرات ، برنامه ها ، پیشینه و 

دلایلِ خود را بطور کامل به مردم ارائه دهیم و در عمل به مردم اعتماد کنیم ، هرچه آنها خواستند مستقر شود و این رقابت ها را برای بعد از این حکومت و در جهت آبادی کشورمان بگذاریم .
باید بدانیم که از امروز باید خود را برای اولین فرصت آماده کنیم ، در حال حاضر که به هر دلیل امکان حضور خیابانی نداریم ، به کارهای مبارزاتی دیگر بپردازیم 

تا وقتی فرصت فراهم شد ، به علت کمبود وقت و محدودیت هائی که برایمان ایجاد 
می کنند  حسرت این روزها را نخوریم .در ساده ترین شکل می توانیم در مورد تعیین روزی برای فراخوانِ عمومی برای حضور خیابانی بحث کنیم و به توافق برسیم ، به شما اطمینان می دهم اینکار اگر از دست دیگران برآمده ، ما هم می توانیم از پائین به بالا برای حضور خیابانی برنامه ریزی کنیم  ایمان داشته باشید،
که اگر اینگونه نشود و وقت گرانبها را هدر دهیم تعبیری بهتر از این برای آن 

نمی توان گفت : 

در سال خرگوش دچار خواب خرگوشی شدیم!