۱۳۹۰ فروردین ۱۴, یکشنبه

اینترنت ملی = فاجعه ملی

اینترنت ملی = فاجعه ملی
روز گذشته این خبر توسط خبرگزاری های دولتی اعلام شد :
وزیر ارتباطات با بیان اینکه "از ابتدای شهریور ماه سال جاری، اینترنت ملی جایگزین اینترنت جهانی در کشور می شود"، خاطرنشان کرد "با اجرای اینترنت ملی مباحثی چون امنیت و حفظ اطلاعات در درون کشور نیز تحقق می یابد."
به گزارش خبرگزاری فارس، رضا تقی پور در حاشیه نشست هم اندیشی و راهبردی طرح ملی خرید اعتباری (میزان) در مرکز همایش های بین المللی سازمان صدا و سیما، در خصوص شبکه اینترنت ملی گفت: "طبق برنامه ریزی زمانبندی شده چارچوب کلی این شبکه تعیین شده است و طراحی مفهومی آن نیز به پایان رسیده است."
وی ادامه داد: اجرای جزئی این شبکه نیز در شهریور ماه سال گذشته صورت گرفت همچنین در حال حاضر بسیاری از دستگاه های دولتی برای برقراری ارتباط بین دفاتر خود از اینترنت ملی استفاده می‌کنند و همچنین برخی از مدارس نیز از اینترنت ملی استفاده می‌کنند.
وی افزود تاکنون به کاربران خانگی اینترنت ملی ارائه نمی شد و شاید به این دلیل برای مردم ملموس نبوده است اما از ابتدای شهریور امسال اینترنت ملی جایگزین شبکه اینترنت جهانی خواهد شد. وی در ادامه گفت، هم‌اکنون متقاضیان اینترنت ملی (اینترانت کشوری) می‌توانند برای اخذ این سرویس به مخابرات‌ استانی مراجعه نمایند.
وزیر ارتباطات در ادامه تأکید کرد: از شهریور سال جاری نیز شرکت های ارائه دهند سرویس های اینترنت تنها می توانند اینترنت ملی یا همان اینترانت کشوری را ارائه دهند.
به گفته وی این شبکه طبق پیش بینی‌ها ظرف دو یا سه سال آینده به شکل مطلوب خواهد رسید.
تقی پور افزود: با اجرای این شبکه اینترنت و سرویس های متنوع اینترنتی ارزان قیمت در اختیار مردم قرار می گیرد. همچنین مباحثی چون امنیت و حفظ اطلاعات در درون کشور نیز با اجرای اینترنت ملی تحقق می یابد.
این مقام دولت دهم، پایدار کردن شبکه اینترنت ملی و استفاده از اطلاعات ذخیره شده در آینده را از دیگر مزیت های آن دانست.
می دانید که اینترنت با تمام محدودیت های ایجاد شده سهم بزرگی در اطلاع رسانی آزاد در حوادث دوسال اخیر بر عهده دارد ، این سهم انقدر بزرگ و چشمگیر است که بلند پایه ترین مقام حکومتی در تعبیری مانند تعابیر دیگر خود این فناوری را به "سگ هار!"تشبیه کرد .
به همین منظور دولت برای خلاصی از مشکلات بوجود آمده در اثر اطلاع رسانی و آگاهی جامعه، با سرعت بسیار در حال راه اندازی شبکه اینترنت به اصطلاح ملی است .
برای روشنتر شدن موضوع و نشان دادنِ عمق فاجعه مثالی ساده میزنم .
فرض کنید که شما با ورود به اینترنت جهانی وارد شاه راهی می شوید که تابلوهای فراوانی در معرض دید شما قرار دارد ، در بعضی از تابلوها این امکان فراهم است که شما نوشته ، نشان ، یا اثری از خود بر روی تابلو های این شاه راه به جا بگذارید ، از طرفی بعضی از تابلو ها  توسط عینکی که بخاطر ورودتان از ورودی ایران به این شاه راه به چشمتان زده شده برای شما قابل رویت نیست . شما برای رفع این مشکل از وسیله ای ( فیلترشکن ) استفاده می کنید که به شما این توان را می دهد که اثر این عینک را خنثی کرده و با همه تابلو ها ارتباط داشته باشید .
ولی با راه اندازی اینترانت کشوری درواقع شما وارد شاه راه جهانی نشده و به راهی فرعی هدایت می شوید که در آن فقط تابلوهائی ( آدرس های URL ) وجود دارد که از قبل در آنجا تعبیه شده است و اصولاً آن تابلوهائی که قبلاً شما بواسطه عینک قادر به دیدن آن نبودید و با استفاده از وسایل کمکی آنرا می دیدید ، دیگر وجود ندارند .
مثلاً بطور قطع "بالاترین"در این راه فرعی تابلوئی نخواهد داشت و بقیه را خودتان با توجه به توضیحات تصور کنید .
در این صورت دیگر برای اینکه مطلع شویم که چه وقت برایمان تاریخ تظاهرات تعیین می کنند ، باید بالنی از افغانستان بفرستند تا بر روی سرمان اعلامیه بریزد ، دقیقاً مثل کاری که کره جنوبی برای کره شمالی انجام می دهد .
مطمئن باشید که بحث امنیت در این شبکه دقیقاً مانند امنیتی است که در دنیای واقعی برایمان فراهم کرده اند و در این راه به فواصل معین "ایست وبازرسی"هائی برای تفتیش اطلاعات شخصی هریک از ما قرارداده شده است .
اول شهریور به اندازه یک چشم بهم زدن می رسد ، پس برای اینکه اینترنتمان هم مانند رسانه میلی مان نشود و به کره شمالی اسلامی تبدیل نشویم باید هرچه سریعتر راه حلی عملی بیاندیشیم .