یادمون باشه که
این مقدمه را گفتم تا روشن شود باید همه موقعیت فوق العاده کنونی را درک کنیم چرا؟ الساعه خدمتتون عرض می کنم :
1- می دانید چرا لایحه بودجه 90 انقدر دیر برای تصویب فرستاده شد؟ به این علت که کسر بودجه انقدر زیاد است که اصلاً تحقق آن اگر نگیم محال ولی خیلی سخته پس دیر فرستادند تا تیکه تیکه بررسی بشه و زمان بخرند .
2- می دانید چرا با کسر بودجه مواجه هستند؟ به این علت که باید با پول نفت کشور اداره شود و پول فروش نفت یا به دلار است یا به یورو و با توجه به تحریم ها و علی الخصوص آخرین تحریم اتحادیه اروپا که در برای نقض حقوق بشر وضع شد ، دیگر بانک های هندی هم برای معامله با ایران احساس خطر می کنند . می ماند چین که آنهم عاشق چشم و ابروی ما نیست و شرط تامین مالی را پذیرفتن یوآن چین بعنوان ارز مبادلات گذاشته و این یعنی قوز بالا قوز و صرف منابع ملی ما برای قدرتمند شدن واحد پول چین .
3- می دانید چرا سال 90 سال ریاضت اقتصادی نامیده شد؟ چون طرح حذف یارانه ها سه مرحله دارد و بدون شک اگر دو مرحلۀ دیگر در سال نود اجرا نشود ، حتماً مرحلۀ دوم آن در سال جاری اجرا می شود و با اجرای مرحله دوم بنزین حد اقل 1000 تومان می شود ، قبض های آب و برق و گاز هم حداقل دو برابر مرحله اول می شوند و با شرایط رکود تورمی موجود بقیه را خودتان حساب کنید.
4- می دانید چرا حکومت گفته که در سال نود باید بیشترین تولید اشتغال را داشته باشد؟ چون آماری که از بیکاری ارائه می کنند با احتساب ، دانشجویان ، سربازان ، خانم های خانه دار و کسانی که در هفته یک ساعت کار می کنند بعنوان شاغل محاسبه می شود ، پس در خوش بینانه ترین حالت آمار بیکاری 4 برابر آمار حکومتی است .
همین چهار مورد که خدمتتان گفتم کاملاً برای ایجاد بستر برای یک قیام همگانی کافیست ، و باید بدانیم که با اعلام روزهای مشخصی برای تجمع در این شرایط موفق به حرکتی تاثیرگذار نخواهیم شد پس باید از هر شرایطی برای اعتراض استفاده کنیم و اعتراضات بوجود آمده را جهت دهیم و این کار نیاز به زمینه سازی و توانمندی دارد پس در هر حال به راه های مختلف و ابتکاری برای حرکت های اعتراضی فکر کنیم و با دوستانمون هماهنگ و با هوشیاری اجرا کنیم و خلاصه سال 90 فرصتی استثنائی است و یادمون باشه که:
فرصت سوزی نکنیم که پشیمانی سودی ندارد
